New: The Hand x Edward Green Exclusives - Worldwide express delivery and free returns – Duties & taxes calculated at checkout

FD Persoonlijk | Stijlspecial De Man | 28 September 2019

Schoenen maken de man

Hij voorziet bankiers, advocaten en consultants van handgemaakte schoenen. De Brit Dean Girling creëert klassieke exemplaren met een moderne uitstraling. Ook modeontwerper Ralph Lauren en prins Charles zijn klant.

Door Thomas de Heide

Fotografie: Timothy Foster

 

FD Dean Girling page 60-61

FD Dean Girling p62-63

FD Dean Girling p64

 

In het restaurant van het Amsterdamse Pulitzer-hotel eet Dean Girling (49) halverwege de middag een sandwich. Naast hem staat een pot thee. Het i s zijn eerste bezoek aan onze hoofdstad. Hij is in Amsterdam om schoenen aan te meten bij klanten. Door stakingen van het grondpersoneel op Schiphol liep zijn vlucht ’s ochtends flink vertraging op en zodoende liet de lunch op zich wachten.
Dat heeft geen effect op zijn humeur: de schoenmaker praat honderduit. Bijvoorbeeld over de Europese werktrips met zijn  compagnon Tony Gaziano, mede-naamgever van hun bedrijf Gazi ano & Girling. In de beginjaren vlogen ze regelmatig naar Duitsland voor een lange dag met passessies en bezoeken aan winkels. Na zo’n dag waren de heren flink uitgeput en moesten ze elkaar in de auto op weg naar huis over en weer wakker zien te houden. ‘Anders zouden we achter het stuur in slaap vallen.’
 
 
 
 
 
Er zijn meer klassieke schoenmakers, wat onderscheidt uw schoenen van de concurrentie? ‘Wij maken klassieke schoenen met een jonge uitstraling.’ Hij pakt twee exemplaren: ‘Neem deze traditionele Oxford-schoen. Het model zoals iedereen dat kent heeft een vlakke punt, onze nieuwe versie heeft scherpere lijnen. Daarmee doet de schoen Italiaans aan, terwijl hij volledig in Engeland is gemaakt.’
 
 
Prins Charles bezocht eerder dit jaar uw fabriek. Hoe kwam hij bij u terecht? ‘De prins van Wales heeft een voorliefde voor de Britse maakindustrie en draagt onze schoenen. Hij zou vanwege een ander bezoek die dag in de buurt zijn, waarop hij vroeg of hij langs kon komen. Hij wilde graag zien hoe wij werken en was ondanks zijn strakke schema gul met zijn tijd: hij bleef een uur. Ik weet nog dat hij die dag vijftig jaar oude schoenen aanhad. Eerder bezocht ik hem voor een passessie in Clarence House, zijn residentie in Londen. Daar dronken we samen thee. Hij is spraakzaam en benaderbaar. Dat maak hem een beetje zoals iedereen.’
 
 
Als u kijkt naar de mensen op straat, wat ziet u dan? ‘De trend is overduidelijk casual: T-shirts,  jeans, sneakers. Ik snap niet waar- om iedereen sneakers aantrekt. Ook onder jeans passen klassieke schoenen. Ze geven een elegantere uitstraling en zijn bovendien veel gezonder voor je voeten.’
 
 
U bent geen sneakerliefhebber. ‘Je betaalt een boel geld voor wat je krijgt. Het voetbed biedt geen goede ondersteuning aan je voeten. Leer stelt je voeten in staat te ademen, nylon niet.’
 
 
Hebt u ze zelf? ‘Eén paar, voor in de sportschool.’ Lacht: ‘Niet dat ik ga, overigens.’
 
 
Vormt deze sneakertrend een bedreiging voor uw bedrijf? ‘Wij richten ons op mannen die op maat gemaakte producten waarderen. Zij willen een perfect gesneden pak en de mooiste schoenen. Dat is een andere doelgroep dan die op sneakers loopt.’
 
Girling gaat, net als zijn doelgroep, goed gekleed. Hij draagt tijdens het gesprek een bruin jasje met daaronder een lichtblauw overhemd. Uit zijn borstzak steekt een blauwe pochet, onder de tafel steken twee penny loafers uit. De neuzen zijn donkerblauw, halverwege de schoen wordt de kleur subtiel lichter. Inspiratie haalt hij uit de jaren twintig, ‘toen mensen zich kleedden voor de gelegenheid’. Het is de tijd van de door miljoenen mensen bekeken tv-serie Downton Abbey , waarin de aristocratie zich het grootste deel van de dag bezighoudt met de vraag: wat trek ik straks aan?
 
Girlings vader begint op vijftienjarige leeftijd als schoenmaker, het zijn nog net de hoogtijdagen van de Britse schoenenindustrie. Later begint hij een eigen werkplaats. Volgens Girling een logische keuze in een tijd waarin ‘een op de drie in de schoenenindustrie werkte’. Maar dan overspoelen goedkope schoenen uit Azië de markt en de schoenenindustrie verdwijnt grotendeels.
Toch volgt Girling, na eerder werk in staalconstructies, een opleiding tot schoenmaker. Hij opent een schoenenfabriek in het graafschap Northamptonshire, tussen Birmingham en Londen. Daar werkt tegenwoordig een team van zo’n twintig vaklieden. Zij maken de schoenen van zijn klanten, die kunnen kiezen uit drie categorieën (zie ‘Wat kost dat?’).
Veel van die klanten zijn trouw, aldus Girling, en dat levert zeldzame uitschieters op. Zo bestelde een fanatieke verzamelaar al 65 paar schoenen bij hem. Een ander heeft er nog meer gekocht. Die koper schafte er volgens hem zo’n honderd aan.
 
 
Hoelang duurt het voordat je als klant een paar in huis hebt? ‘Dat verschilt per categorie. Op bestelling duurt twaalf weken, maar als je een schoen laat maken helemaal afgestemd op jouw voorkeuren, duurt het acht tot twaalf maanden. Dat komt deels door het maakproces. De zolen worden gemaakt van eikenschors en het looien daarvan strekt zich uit over een periode van twaalf maanden. Dat gebeurt in putten, nog gebouwd door de Romeinen. Eerder werkten we ook voor merken als Zegna en Dunhill. We ontwierpen en maakten speciale collecties, maar daardoor moesten onze eigen
klanten maanden langer wachten. Een bestelling van vierhonderd paar extra schoenen is voor ons als klein bedrijf echt heel veel. Daar zijn we dus mee gestopt.’
 
 
De mode-industrie werkt aan imitatieleer. Hoe kijkt u daar tegenaan? ‘Iedereen heeft het over duurzaamheid, maar ik
vind producten gemaakt van oud plastic niet groen. Het blijft een niet natuurlijk product. Ons leer komt van koeien voor de vlees­ consumptie, de zool is van schors. Veel klanten dragen hun exempla­ ren tien tot dertig jaar en brengen 
ze geregeld langs voor onderhoud. We halen het leer los van de onder­kant en zetten er een nieuwe zool onder. Mijn vader had klanten die hun exemplaren veertig jaar droe­gen: dat is pas duurzaam.’
 
 
Hakken zijn ook onderwerp van discussie. Wat vindt u? ‘Een dame op hakken met de juiste kleding straalt klasse en elegantie uit. Dat vind ik niet seksualiserend. Sommige hakken gaan wel erg ver de hoogte in, zoals stiletto’s. Die zijn slecht voor je wreef.’ Hij buigt zijn handen en maakt er een gekke kronkel mee. ‘Dit gebeurt er  dan met je voet en dat moet je niet willen.’
 
 
U reist de wereld over om klanten schoenen aan te meten. Hebt u nog tijd over om zelf schoenen te maken? ‘Op dit moment helaas niet, maar ik draag nog steeds een paar zwarte zakenschoenen die ik twaalf jaar geleden voor mezelf heb gemaakt. Eigenlijk moet ik het weer doen; schoenen maken werkt therapeutisch voor mijn geest. Als ik het leer om de mal span of de zolen stik, gaat daar alle aandacht naartoe. In mijn hoofd is dan geen plek voor de dagelijkse sores.’ ❑
 
 
Wat kost dat?
De schoenen van Gaziano & Girling verschijnen in drie prijscategorieën.
€730 -  Je kunt kiezen voor en vaststaande collectie , uit de vriendelijkst geprijsde lijn . Eigen wensen doorgeven, zoals een lagere hak, is dan niet mogelijk. Het aanbod bestaat uit o.a. loafers, Chelsea-boots en Oxford-schoenen.
€2000 -  Bij deze categorie, ‘made to order’ genoemd, ga je in zeven stappen naar de door jou gewenste schoen. Bij iedere stap kies je uit een waaier aan mogelijkheden. Van leersoort (kalfsleer, suède of alligator) tot kleur (er zijn zo’n zeventig tinten beschikbaar) en zooltype.
€5800 -  Bij ‘bespoke’ stemmen de makers de schoen volledig af
op jouw wensen. Ze maken een mal van je voet en er volgen twee passessies, om zo tot de perfecte schoen te komen.
 
 
 
 
 
 
Gaziano & Girling heeft een winkel op Savile Row in Londen en showrooms in New York en Tokio. De schoenmaker is aangesloten bij The Hand, dat in Nederland als enige de schoenen verkoopt van zeven internationale schoenmakers. Deze onderneming, opgericht door Dennis van de Water, or­ganiseert regelmatig passessies waarbij de makers zelf aanwezig zijn. gazianogirling.com, meetthehand.com
 

Older Post Newer Post